Sta in je eigen kracht

Al heel jong in mijn leven realiseerde ik mij dat ik terecht was gekomen bij ouders, bij familie en een omgeving waarin geloof een zware wissel trok op het leven, op de mensen, op het harde werken en op een manier van leven van nooit goed genoeg.

Als klein meisje was ik vaak vertwijfeld omdat ik van binnen voelde dat dit niet mijn wereld kon zijn. Ik was toch echt met licht en liefde en vreugde gekomen en waar moest ik dat nou kwijt?

Ik stapte in mijn eigen wereld naar de andere wereld toe, ik stapte in de wereld en ik stapte er volledig in.

Ik stapte in het zoeken, het onderzoeken en het bewust worden van een wereld die ik mocht leren kennen omdat kleine meisjes mogen leren leven in de wereld om hen heen.

De wereld om mij heen was het onderzoeken waard, ik vond er goud, ik vond er sprankels , ik vond er zoveel mooie schatten, licht en rijkdom bij.

Elke keer weer vertelde ik mijn omgeving hoe mooi de wereld echt kon zijn. Ik zag de Sprankels om mij heen hun werk doen en ervaarde dan weer het Vreugdevolle samen zijn.

Echter, na een paar dagen van de Sprankel en de Vreugde, verdrongen de gezichten weer in een verwrongen zijn en ik stapte weer in de wereld om te onderzoeken wat er nu wel weer zou zijn. Het was nooit goed genoeg.

Ik stapte in een wereld van donker in het zijn en langzaam aan werd ik mij bewust, dat is een wereld waar ik wel hoor te zijn maar waar ik mezelf nog niet kan zijn.

Heel langzaam aan raakte ik mezelf kwijt in het verstoppen van mijn Sprankels en paste mij volledig aan, ik moest het leven leven zoals er werd gezegd dat het moest zijn.

Na jaren lang een weg gegaan kwam daar weer het moment om uit deze wereld te stappen en in mijn Vreugde en de Sprankels weer open en aanwezig te zijn.

De weg ging open naar en een nieuwe wereld en ook daar kwam het licht maar ook het donker en alle schaduwvelden weer voorbij.

Door alle jaren heen herhaalden vele lessen van mijn eigen zijn, van dat wat er is om in te mogen leren en ook echt steeds beter te ervaren in mijn hartgedragen weten: dat mag ik allemaal zijn, ik mag het zijn, ik mag het ervaren en ik mag het loslaten en ik mag weer verder gaan.

 In alle klanken, toonaarden, gevoelens, emoties en beelden, geuren en kleuren van mijn eigen lichtlijn en die van anderen, is er niets andere dan de eigen wereld in een stromend bewust aanwezig zijn in de lessen van het leven van gewoon en eenvoudig en ook prachtig lichtmens zijn.

Stromend in en door het leven en bewust aanwezig zijn: Hier en daar uitrustend om van daaruit weer verder te gaan. Het is gewoon heel fijn om in een rustiger eigen tijdlijn te stappen wetend dat collectieve velden van ont-wikkeling te veel en te zwaar en misschien niet jouw bewustzijn nodig zijn.

Misschien omdat dat niet meer jou thema is en waarbij je in de zijlijn er wel bij kan zijn, vol eenvoud van je eigen licht, je eigen gezicht, compassie en aanwezig en gewoon te zijn.

Dat wat naar jou toekomt zal hetgeen zijn wat op dat moment bij jou past en aanwezig blijven bij dat wat er dan is , geeft jou de ruimte om er bij te blijven zonder te identificeren dat het van jou kan of hoeft te zijn.

Dus pak je licht, pak je bestaansrecht, sta in je eigen kracht en in je kern, daar waar het echt om gaat.

Jouw kern van licht, van Sprankels en van vreugde in liefdevol en hartgedragen bewust aanwezig en jezelf zijn en Aards zijn, de aarde dragend in je eigen zijn.

Ik omarm de maan en mijn Licht en Vreugde en Sprankels en ga weer verder in een prachtige vernieuwende ochtend-wereld om mij heen om te delen, dat is waar ik voor gekomen ben: delen vanuit mijn eigen licht en liefde, vreugde, sprankels, rijkdom, mogen zien en kijken en verbonden met mijn aardse mezelf zijn.

Ina

Lichtlijnen